Analiza Czynnikowa

Instrukcja do laboratorium z przedmiotu
Metody Wielowymiarowej Analizy Danych

Zagadnienia: Ortogonalny model czynnikowy. Metoda składowych głównych i metoda największej wiarogodności jako techniki estymacji ładunków. Rotacja czynnikowa (ang. factor rotation).

Treść ćwiczenia:

1. Przeprowadzić analizę czynnikową bazując na macierzy korelacji i kowariancji (jako metodę estymacji ładunków przyjąć metodę składowych głównych i/lub metodę największej wiarogodności oraz wykorzystać rotację). Porównać otrzymane wyniki.
2. Zbadać jaki wpływ na analizę ma liczba rozpatrywanych czynników.
3. W każdej z rozpatrywanych grup zmiennych z oryginalnego zbioru utworzyć dodatkową zmienną, tak aby była ona liniowym przekształceniem zmiennych z odpowiedniej grupy; zbadać czy i ewentualnie jak zmienią się wyniki analizy czynnikowej.

Analizę w zadanie 2 i 3 przeprowadzać na podstawie macierzy korelacji.

Wykorzystywane procedury SAS:

PROC FACTOR {opcje};
{VAR lista-zmiennych;}
{BY list-zmiennych;}

Opcje:
{METHOD =PRIN | ML} – metoda estymacji ładunków: PRIN – składowe główne, ML – największej wiarogodności
{NFACT = liczba_analizowanych_czynników}
{ROTATE=VARIMAX} – metoda rotacji czynników
{PREPLOT} – wykres przed rotacją
{PLOT} – wykres po rotacji
{CORR} – wypisuje macierz korelacji
{COV} – liczy ładunki na podstawie macierzy kowariancji

Przykładowe pytania sprawdzające:

1. W jakim celu wykonujemy analizę czynnikową?
2. Do czego służy rotacja?
3. Główne założenia analizy czynnikowej?

Powrót